Pa'm carai'r byd
    na'i wagedd mwy?
Hyd angeu'n brin y deuant hwy;
  Gwell genyf garu'r
      ffrynd a ddaw,
  Yn angeu i 'maflyd yn fy llaw.

Pan byddwy'n myn'd o'r byd i maes,
Yn siglo llaw âg angeu glas;
  Pryd hyn pwy help fy enaid gwan,
  I ddringo o'r anial fyd i'r lan?

O'r dywyll wlad pan byddwy'n myn'd,
Fy Iesu fydd fy ffyddlon ffrynd,
  Pa frawd, pa chwaer,
      pa gyfaill gwell,
  Ddaw'm hebrwng i'r ardaloedd pell.

O cofia fi pan b'wy'n y bedd,
A chasgla'm llwch i'r lan mewn hedd;
  O arddel fi'n y farn a ddaw,
  A gosod fi ar dy ddeheulaw.

Ffarwell deganau gwag y byd,
A'r holl ofidiau
    sy ynddo i gyd;
  Tu ag adre'r âf
      er dw'r a thân,
  Mae swn fy mrodyr
      o fy mlaen.

- - - - -
Ni carai'r byd
    na'i wagedd mwy,
Hyd angeu'n brin y deuant hwy;
  Gwell genni garu'r
      Ffrind a ddaw,
  Yn angeu i 'maflyd yn fy llaw.

gwelir:
  Beth dâl im' roi fy serch a'm bryd
  Nid oes un gwrthddrych yn y byd
  Pwy wrendy riddfan f'enaid gwan?
  Ymdeithydd wyf fi 'nawr o hyd

Why shall I love the world
    or its emptiness any more?
As far as death they will scarcely come;
  Better for me to love the
      friend who will come,
  In death to to hold of me by the hand.

When I am going out from this world,
Shaking hands with utter death;
  Then who will help my weak soul,
  To climb up from the desert world?

From the dark land when I am going,
My Jesus, be my faithful friend!
  What brother, what sister,
      what better companion,
  Will escort me to the distant regions?

O remember me when I am in the grave,
And gather my dust up in peace;
  O own me in the coming judgment,
  And set me at thy right hand!

Farewell empty trinkets of the world,
And all the griefs
    which are in it altogether;
  Towards home I go
      despite water and fire,
  There is the sound of my brothers
      ahead of me.

- - - - -
Ni carai'r byd
    na'i wagedd mwy,
Hyd angeu'n brin y deuant hwy;
  Gwell genni garu'r
      Ffrind a ddaw,
  Yn angeu i 'maflyd yn fy llaw.